ΑΝΤΙΔΕΣΠΟΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Χριστός: « Οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιναυτών, υμείς δε ουχ’ ούτως»!
Γ Ε Ν Α Ρ Η Σ – Α Π Ρ Ι Λ Η Σ 1 9 8 8 Α Ρ Ι Θ Μ Ο Σ Φ Υ ΛΛ Ο Υ 11
Λ Υ Κ Ο Φ Ι Λ Ι Α
Πρωθυπουργός: Ο Αρχιεπίσκπος Σεραφείμ είναι φίλος μου
Λαϊκό άσμα: ΄Οποιος έχει τέτοιους φίλους τι τους θέλει τους εχθρούς;
Παροιμία: Πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι…
Αγαπητοι ΠΑΣΟΚτζήδες
1. αμνησία
Τη Δευτέρα 10 του Φλεβάρη, όλη η Ελλάδα είδε και άκουσε τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να «δηλώνει» φίλος του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ…
Γιατί όχι! Θα πείτε. Καθένας άνθρωπος δικαιούται να έχει τους φίλους, που του αρέσουν….
Στην ιδιωτική ζωή ίσως. Και λέμε «ίσως», γιατί «κακά τα ψέματα». Είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο απ’ αυτό που αντιπροσωπεέι…
Στη δημόσια ζωή όμως;
Τι θα λέγατε, για παράδειγμα, αν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «δήλωνε» φίλος του… μακαριώτατου κ. Μπόθα, του…αρχιεπισκόπου των ρατσιστών της Ν. Αφρικής; ΄Η των… μακαριώτατων κ.κ. Παπαδόπουλου και Ιωαννίδη, στην εποχή του οποίου αναρριχήθηκε στον αρχιεπεισκοπικό θρόνο ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ;
Κι ας μην πάμε μακριά. Ας θυμηθούμε τι έγινε πρόσφατα με τον κ. Μητσοτάκη, όταν έδειξε να «ερωτοτροπεί» με τον τέως «μεγαλειότατό» μας…
Και τα λέμε αυτά, γιατί γνωρίζουμε ότι σημαίνοντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν μιλήσει με δριμύτατη γλώσσα για την χουντική προέλευση του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ:
«Πρέπει, έλεγε ο κ. Αλευράς (το 1975) να θυμάται ο κ. Σεραφείμ τη δικτατορική του προέλευση και να μην προκαλεί τη συνείδηση του δημοκρατικού λαού».
Και ο κ. Παπαθεμελής (το 1976):
«Ο κόσμος ρωτάει πώς κατορθώνει (ο κ. Σεραφείμ) να παραμένει αμετακίνητος στον αρχιεπισκοπικό του θρόνο δυο τόσα χρόνια ύστερα απ’ την πτώση των προστατών του τη μεγάλη»;…
Αλλά ο κόσμος δεν ρωτούσε μόνο τότε. Ρωτάει και τώρα.
Και μάλιστα τώρα τα ερωτηματικά του έχουν οδυνηρά πολλαπλασιαστεί…
Και θα μπορούσε άραγε ο κ. Παπαθεμελής να μας πει:
Πώς κατορθώνει ο κ. Σεραφείμ και παραμένει αμετακίνητος στον αρχιεπισκοπικό του θρόνο εφτά χρόνια μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία;
Και δεκατέεσσερα ολόκληρα χρόνια «μετά την πτώση των προστατών του τη μεγάλη»; Και ποιοι του «προσφέρουν διαρκώς αντιστηρίγματα»; Και πώς το ΠΑΣΟΚ ξέχασε τη «δικτατορική προέλευση» του κ. Σεραφείμ!
2.θράσος
Μήπως ο κ. Σεραφείμ και η δεσποτοκρατία άλλαξαν ξαφνικά και θεαματικά νοοτροπία και συμπεριφορά;
Μήπως απαρνήθηκαν το καθεστώς της δεσποτοκρατίας και προχώρησαν στον εκδημοκρατισμό της Εκκλησίας;
Για να ξαναδώσουν στον κλήρο και το λαό τα δικαιώματα, που πέρα από κάθε ευαγγελική δεοντολογία, καταπατούν!
Μήπως κατάργησαν την σκυθική και κυκλώπεια άδικη δικαιοσύνη τους; Με την οποία οι ίδιοι -εισαγγελείς και δικαστές μαζί- δικάζουν και καταδικάζουν τους κατηγορούμενους παπάδες!…
Μήπως τους είδατε να εγκαταλείπουν τη χλιδή και την πολυτέλεια της ζωής τους, για να επιστρέψουν στην ευαγγελική φτώχεια και απλότητα.; Και να γίνουν μπροστάρηδες του λαού για δικαιοσύνη και ειρήνη; Μήπως;…
Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, εμείς πρώτοι θα το βροντοφωνάζαμε και θα το χειροκρτούσαμε. Και θα γινόμστε οι πιο πιστοί τους φίλοι και υπερασπιστές…
Αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Και ούτε υπάρχει περίπτωση να συμβεί. Αντίθετα μάλιστα….
Μόλις η Πολιτεία πέρισυ τόλμησε να τους θυμίσει, έστω και στο ελάχιστο το χρέος τους, μόλις τους είπε να επιστρέψουν στο λαό την περιουσία και τα δικαιώματα, που του σφετερίζονται, αντέδρασαν σαν μαινόμενοι δερβίσηδες.
Και ούρλιαζαν από τους άμβωνες και τα μπαλκόνια. Και πήραν σβάρνα τους δρόμους με θλιβερές λιτανείες και μακάβριες κωδωνοκρουσίες. Και έφεραν στο ηλιοβασίλεμα του 20ου αιώνα τα μεσάνυχτα του Μεσαίωνα…
Κι όχι μόνο δεν μετακινήθηκε κανείς από το θρόνο του, αλλά αντίθετα: Είδαμε τη δεσποτοκρατία να μεταβάλλει τον Υπουργό Παιδείας σε κομπάρσο της σφαλιάρας.
Την είδαμε, όπως ο Πάπας Ιλδεβράνδης στο Μεσαίωνα, ταπείνωσε τον αυτοκράτορα της Γερμανίας, να ταπεινώνει τη Βουλή.
Αφού, όπως θα έλεγε και ο Δεσπότης του Βόλου, «της έδωσε να φάει το νόμο (1700/87), που ψήφισε»!…
Και έφθασαν σε τέτοιο σημείο θράσους, ώστε να αφορίσουν τον παπα- Πυρουνάκη.
Και να παρομοιάζουν τον εαυτό τους με το σταυρωμένο Χριστό. Και τον παπα- Πυρουνάκη και τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. του ΟΔΔΕΠ με σταυρωτές!
Ποιοι;
Αυτοί, που, ανάμεσά τους μερικοί, υπήρξαν τα ανήθικα ηθικά στηρίγματα των σταυρωτών του λαού.
Τους οποίους λιβάνιζαν και εξυμνούσαν σε όλους τους ήχους.
Και αλληλοσπαράζονταν, σαν λυσσασμένοι λύκοι, για να αρπάξουν τους δεσποτικούς θρόνους…
Όταν ο παπα-Πυρουνάκης κουβαλούσε, για εφτά ολόκληρα χρόνια, με το λαό του Θεού, το σταυρό του μαρτυρίου…
Ο Ηράκλειτος, ο μέγιστος φιλόσοφος όλων των εποχών, σε μια ανάλογη περίπτωση, είχε πει:
«Καλά θα έκαναν όλοι οι ενήλικοι Εφέσιοι να πάνε να κρεμαστούν …Γιατί εξόρισαν τον Ερμόδωρο, τον πιο άξιο άνδρα, λέγοντας: «Ας μην υπάρχει ανάμεσά μας κανένας άξιος άνδρας»….
Κι όμως ο κ.Πρωθυπουργός ,ύστερα από όλα αυτά και άλλα πλλά, «δηλώνει» φίλος του κ. Σεραφείμ!
3. υιοθεσία
Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά προχωρεί πολύ περισσότερο.
Σε δηλώσεις, δηλαδή, που προδίδουν ιδεολογική συμπαράταξη του Πρωθυπουργού με τη δεσποτοκρατία:
«Δεν υιοθετεί, είπε , η Κυβέρνηση το σχέδιο του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας, που εισηγήθηκε η αρμόδια Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας»!…
Γιατί; Μήπως το σχεέδιο αυτό του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας είναι κάποιο αντιδημοκρατικό και απάνθρωπο κατασκεύασμα;.
Τελείως αντίθετα:
Είναι υπόδειγμα δημοκρατικότητας, ανθρωπιάς και δικαιοσύνης. Από τα σπάνια δημιουργήματα φωτισμένων ορθοδόξων συνειδήσεων.
Κι αυτό είναι ακριβώς που κατατρόμαξε την ΑΝΤΙ- εκκλησιαστική δεσποτοκρατία και τις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις…
Όπως ακριβώς κάποτε η γέννηση του Χριστού κατατρόμαξε τον Ηρώδη και όλο το φαρισαϊκό κατεστημένο.
Και γι’ αυτό ο κ. Σεραφείμ έσπευσε να συναντήσει τον Πρωθυπουργό, όταν δημοσιεύτηκε κάποια περίληψη του σχεδίου του Καταστατικού αυτού Χάρτη.
Κι ο Πρωθυπουργός σαν κανένα παιδαρέλι, που το σνέλαβαν «κλέπτον οπώρας» έσπευσε «πριν αλέκτορα φωνήσαι» να το απαρνηθεί και να δηλώσει ότι «η Κυβέρνηση δεν υιοθετεί το σχέδιο αυτό»!…
Να δηλώσει, δηλαδή, ότι η Κυβέρνηση δεν υιοθετεί την ελευθερία, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη στην Εκκλησία.
Και άρα υιοθετεί τον σκοταδσμό, την απανθρωπιά και τη βαρβαρότητα. Που σημαίνει ότι:
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε, με το στόμα του Πρωθυπουργού της, ένα ηχηρό ράπισμα στο δημοκρατικό φρόνημα του λαού.
΄Ένα ράπισμα, που έκαμαν τα μάτια και την ψυχή του ν’ αστράψουν από οργή και αγανάκτηση:
4. ο «λυκος»
Και στην επόμενη συνάντησή του με τον κ. Σεραφείμ, για να διορθώσει τ’ αδιόρθωτα ο κ. Πρωθυποργός, προσπάθησε να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού:
Για τον Καταστατικό Χάρτη,είπε, θα περιμένουμε την εισήγηση της οχταμελούς επιτροπής…
Ποιας οχταμελούς επιτροπής; Αυτής, βέβαια, που τα τέσσερα μέλη της είναι… δεσποτάδες!..
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο λαός συνηθίζει να λέει:
«Βάλαν το λύκο πιστικό, το σκύλο τυροκόμο».
Και βέβαια κανένας και σε καμιά περίπτωση δεν περιμένει ούτε ότι ο λύκος θα νηστέψει τα γιδιπρόβατα, ούτε ο σκύλος το τυρί, για να φάνε χορταράκια…
Που σημαίνει ότι:
Σε καμιά περίπτωση η δεσποτοκρατία δεν πρόκειται ν’ απαρνηθεί τ’ αντίχριστα προνόμιά της και τα αμαρτωλά της συμφέροντα, για να σεβαστεί τα δικαιώματα του κλήρου και του λαού.
Κι όπως θα ’λεγε και ο κ.Παπαθεμελής σε κάποιες άλλες εποχές:
Ο δημοκρατικός κόσμος δικαιούται για μια ακόμη φορά να ρωτήσει: Πού επιτέλους το πάει το ΠΑΣΟΚ!
5. ανοησία…
Ίσως κάποιοι ΠΑΣΟΚζήδες να πουν:
Εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει η δεσποτοκρατία. Αυτό αφορά μονάχα τους παπάδες. Ας πάνε να κάνουν ό,τι θέλουν οι δεσποτάδες με τους παπάδες…
Κι αν ακόμη η δεσποτκρατία αφορούσε μονάχα τους παπάδες και πάλι δεν θα ’πρεπε να σας είναι αδιάφορη.
Γιατί σαν έντιμοι άνθρωποι και δημοκράτες και σοσιαλιστές δεν μπορείτε να υιοθετείτε την…τυραννία και να την υποστηρίζετε σε βάρος των οποιωνδήποτε άλλων συνανθρώπων σας.
Αλλά η δεσποτοκρατία δεν αφορά μονάχα τους παπάδες. Αφορά ολάκερο το λαό.
Γιατί η δεσποτοκρατία είναι η τυραννία και η δικτατορία σε εκκλησιαστική έκδοση.
Είναι «σαρξ εκ της σαρκός» του μεσαιωνικού φεουδαρχισμού και των «ελέω θεού» απολύτων μοναρχιών.
Και γι’ αυτό μισεί και πολεμά με όλες της τις δυνάμεις τη δημοκρατία. Και γι’ αυτό εύχεται και προσεύχεται ακατάπαυστα να υπάρχουν πάντοτε δικτατορίες.
Και γι’ αυτό αφορίζει τους αγωνιστές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Και ευλογεί και αγιάζει τις φυλακίσεις, τις εξορίες και τα μαρτύρια του λαού.
Συνεπώς:
Οποιαδήποτε «υιοθεσία» και συμπαράταξη του ΠΑΣΟΚ με τη δεσποτοκρατία δεν είναι μόνο αδιανόητη και ακατανόητη, αλλά κυριολεκτικά ΑΝΟΗΤΗ!…
6. εκτός εάν…
Εκτός εάν το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι…ΠΑΣΟΚ!
Εκτός εάν το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τη δημοκρατία ούτε με το σοσιαλισμό.
Εκτός και είναι μια καινούργια έκδοση, ένα καινούργιο προσωπείο και καμουφλάζ της Δεξιάς.
Που είναι η μάννα και η τροφός της δεσποτοκρατίας και πάσης τυραννίας.
Εκτός εάν το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί το σοσιαλισμό και τη δημοκρατία σαν διαφημιστική ρεκλάμα, για να παραπλανά την ευπιστία του λαού. Εκτός εάν καπηλεύεται τα ιδεώδη αυτά. Όπως και η δεξιά τα ιδεώδη της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας.
Όπως η δεσποτοκρατία καπηλεύεται το Χριστό και την Ορθοδοξία και την Εκκλησία. Και όλα τα ιερά και όσια.
Όπως έκαμε πρόσφατα και με την εικόνα του ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ.
Εμείς-και όλος φανταζόμαστε ο δημοκρατικός λαός- ποτέ δεν θα θέλαμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο.
Και ελπίζουμε ότι και το ΠΑΣΟΚ δεν θα θελήσει να το επιβεβαιώσει στην πράξη.
Γιατί, αν το κάμει, τότε θ’ ακούσει στις επόμενες εκλογές, αυτό που ακούει συχνά η δεσποτοκρατία. Και στις προηγούμενες εκλογές η Δεξιά.
Θ’ ακούσει, δηλαδή, ότι και το ΠΑΣΟΚ…ΑΝΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ!….
+ Ο ΠΑΠΑ- ΠΥΡΟΥΝΑΚΚΗΣ….
΄Ενα από τα πολύ δυσάρεστα γεγονότα αυτής της περιόδου ήταν ο θάνατος του παπα-Γιώργη Πυρουνάκη:
Έπαιζε με τον έγγονό του και γλίστρησε και χτύπησε στο κεφάλι και ύστερα από λίγες μέρες πέθανε(16- Μαϊου 1988).
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από ένα χρόνο αφορίστηκε από την δεσποτοκρατία, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της Νομοκανονικής Επιτροπής.
Επίσης χαρακτηριστικό ήταν ότι η δεσποτοκρατία δεν αφόρισε τον Υπουργό Παιδείας, που είχε τον πρώτο λόγο, αλλά αυτούς που ήταν αποδέκτες εντολών του.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο και την ποικιλία…
Το 12ο φύλλο του «Α.Α.» φιλοξένησε ένα θαυμάσιο άρθρο του παπα-Σταμάτη Χατζηκυριάκου:
Αντιδεσποτικος 
Σχολιάστε