Χριστός: «Οι άρχοντες των εθνών ατακυριεύουσιν αυτών, υμείς δε ουχ ούτως»!
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ-Ν Ο Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ 1987, ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 10
« ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΕ» ΤΡΙΤΣΗ
Ναι «αντίχριστε»!
Κι ακόμη «βδέλυγμα της ερημώσεως».
Και τόσα άλλα με τα οποία σε «στόλισε» η «αγία» και «σεπτη» μητριά ημών η …δεσποτοκρατία.
Αλήθεια πώς φαντάστηκες πως μπορείς εσύ, ένας αρχιτέκτονας, να καταπιαστείς με θέματα της Εκκλησίας!…
1.και άγιο…
Αν τουλάχιστο ήσουνα τέκτονας…αν ανήκες, δηλαδή, στη διεθνή μαφία της μασωνίας…
Θα μπορούσες, τότε, να συμμαχήσεις με την υπερατλαντική μαφία της ΣΙΑ.
Και να κατασκευάσεις μια χούντα.
Κι ύστερα μια χουντική δεσποτοκρατία.
Και να κάμεις δεσποτάδες και αρχιεπισκόπους ακόμη και τσοπάνηδες των θεσσαλικών Αγράφων.
Οι οποίοι όχι μόνο να μην ξέρουν να μιλούν ή να γράφουν, αλλά ούτε και να διαβάζουν αυτά, που τους γράφουν οι άλλοι.
Και γενικά, όπως λένε κι οι δεσποτάδες, θα έκανες και θα έλεγες «όταν,όπου, όσο και ο,τι ήθελες».
΄Όπως κι ο Νέρωνας:
Που έκανε θεό τον …πίθηκό του!
Κι ο Καλιγούλας:
Που ανακήρυξε αρχιερέα το…άλογό του!
Και κανένας δεν θα τολμούσε να βγάλει τσιμουδιά.
Κι όχι μόνο αυτό.
Αλλά μπορούσε και άγιο ακόμη να σε ανακηρύξουν.
Αφού και η γυναίκα του Δικτάτορα ανακηρύχτηκε από κάποιον δεσπότη…επίγεια Παναγία!
2. βανδαλος
Ή μήπως είσαι νομικός;
Αν ήσουνα νομικός και μάλιστα συνταγματολόγος, δεν θα’κανες ποτέ το νόμο 1700/87.
Γιατί θα ήξερες ότι ο νόμος αυτός είναι αντισυνταγματικός…
Βέβαια εσύ μπορείς να ισχυριστείς ότι ο νόμος αυτός είναι- σε μερικά τουλάχιστο σημεία- σύμφωνος, περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλον, με το Ευαγγάλιο:
Που θέλει τη συμμετοχή το λαού στη διοίκηση τηςΕκκλησίας. Και καταδικάζει το απαρτχαϊντ της δεσποτοκρατίας.
Κι όμως πρέπει να ξέρεις πως αυτή ακριβώς τη δεσποτοκρατία, που την καταδικάζει το Ευαγγέλιο, την στηρίζουν και την υποστηρίζουν όλοι οι νόμοι και οι προφήτες της δημοκρατικής Πολιτείας.
Γι’ αυτό ούτε το νόμο 1700/87 έπρεπε να κάνεις , ούτε και να σκεφτείς ν’ αλλάξεις την , λεγόμενη, εκκλησιαστική δικαιοσύνη.
Γιατί, σύμφωνα με τη γνώμη των ίδιων των δεσποτάδων, είναι μοναδικό μνημείο σκυθικής βαραβαρότητας(+Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος) και κυκλώπειου…πολιτισμού( Φλωρίνης Αυγουστίνος).
Κι αν αποπειραθείς να την καταργήσεις δεν θα είσαι απλώς αντίχριστος, αλλά χειρότερος κι απ’ τον Ηρόστρατο και τον Ελγίνο και τους Βανδάλους!…
3. οι αποστολικες λιμουζινες
΄Η μήπως, έστω, είσαι οικονομολόγος;
Και ιδιαίτερα μάλιστα να έχεις μυηθεί στα απόκρυφα μυστήρια του…« ιερού» χρήματος…
Οπωσδήποτε ΟΧΙ!.
Κι όμως επιμένεις να ρυθμίσεις την διαχείριση των οικονομικών της Εκκλήσίας.
Και μάλιστα να νομοθετήσεις τη συμμετοχή του λαού στη διαχείριση με τα αιρετά ενοριακά και μητροπολιτικά συμβούλια.
Πού τα βρήκες αυτά γραμμένα;
Δεν ξέρεις πως, όταν ο αντίχριστος μαμωνάς εισδύει στα δεσποτοτικά γαζοφυλάκια μεταστοιχειώνεται σε… «ιερόν» χρήμα.
Ενώ ταυτόχρονα το «χριστεπώνυμον πλήρωμα», που το διαθέτει μεταμορφώνεται σε …άθεους μαρξιστές!
Και είναι, ως εκ τούτου, απόλυτη ανάγκη να διαχειρίζεται το «ιερόν χρήμα» αποκλειστικά και μόνο η «αγία» δεσποτοκρατία με τους εκλεκτούς της;
Και σε καμιά περίπτωση ο λαός των αθέων και των μαρξιστών!
Βέβαια εσύ θα ισχυριστείς ότι αυτά τα βρήκες γραμμένα στο Ευαγγέλιο.
Και πως οι Απόστολοι άφησαν την οικονομική διαχείριση στους εφτά διακόνους, που τους εξέλεξε ο λαός.
Ενώ οι ίδιοι περιορίστηκαν στην πνευματική καθοδήγηση των χριστιανών.
Δεν τα ξέρεις όμως καλά τα πράγματα:
Δεν ξέρεις, δηλαδή, ότι οι Απόστολοι είχαν αστραφτερές λιμουζίνες και πολυτελείς βίλλες (βλέπε Μαραθώνα)…
Πανάκριβες μίτρες και πατερίτσες και στολές εκατομμυρίων. Και άλλα πολλά και ποικίλα..
Και όλα αυτά, όταν οι άνθρωποι του λαού πένονταν και φυτοζωούσαν.
Και προκαλούσαν την γενική κατακραυγή και αγανάκτηση…
Και αναγκάστηκαν να πιτρέψουν στο λαό την εκλογή των επτά διακόνων. Και στους εφτά διακόνους την οικονομική διαχείριση….
Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για την «αγία» και»σεπτή» μητριά μας τη…δεσποτοκρατία.
Όπου ούτε βίλες ούτε πολυτέλειες υπάρχουν ούτε…τίποτα!
Αλλά «νηστεία, αγρυπνία, προσευχή και άγια φτωχια». ΄Όπως όλοι μας ξέρουμε…
Τι χρειάζονται, λοιπόν, τώρα, τα αιρετά ενοριακά και μητροπολιτικά συμβούλια;
Ένας οικονόμος φτάνει και περισσεύει.
Αρκεί να είναι έμπιστος του Δεσπότη.
Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν ο δεσπότης ανήκει στην ανθοδέσμη των…σεραφείμ. Που «φλέγονται, όπως γράφτηκε, απ’ τις επιθυμίες του…Πνεύματος»!
4. ο κάργας
Ούτε τέκτονας, λοιπόν,είσαι, ούτε νομικός, ούτε οικονομολόγος.
Και το τελευταίο και σπουδαιότερο:
Δεν είσαι θεολόγος!…
Γιατί, αν ήσουνα θεολόγος, ουδέποτε θα επιχειρούσες να εκδημοκρατήσεις την Εκκλησία.
Αφού, όπως ισχυρίζονται κάποιοι μεγάλοι πατέρες της δεσποτοκρατίας:
«Στην Εκκλησία δεν είχαμε ποτέ καθαρές δημοκρατικές διαδικασίες»…
Βέβαια οι θεολόγοι, διαβάζοντας όλα αυτά «θα βγουν από τα ρούχα τους».
Γιατί ο ισχυρισμός, ότι «στην Εκκλησία δεν είχαμε ποτέ καθαρά δημοκρατικές διαδικασίες» είναι ένα πανάθλιο και αδιάντροπο ψέμα:
Αφού στην Εκκλησία δεν είχαμε απλώς, αλλά παραείχαμε, δημοκρατικές διαδικασίες.
Μια και οι Απόστολοι αναγνώρισαν στο λαό το δικαίωμα να πάρει μέρος και στην Εκλογή του Ματθία και των εφτά διακόνων και στην αποστολική Σύνοδο.
Και, μάλιστα, με τρόπο υποδειγματικό και τέλειο. Παράδοση που διατηρήθηκε στην Εκκλησία για περισσότερους από τρεις αιώνες. Μέχρις ότου ο Διάβολος, όπως έλεγε και ο άγιος Ιερώνυμος, εμπνεύσει στους επισκόπους το τυραννικό πνεύμα.
΄Αλλά …μπορεί αυτά να τα υποστηρίζουν οι άξιοι του ονόματός τους θεολόγοι και το Ευαγγέλιο.
Όμως το ΔΥΣαγγέλιο της δεσποτοκρατίας λέει άλλα πράγματα:
Λέει, δηλαδή, ότι «η ψηφοφορία των λαϊκών για την εκλογή των κληρικών είναι…ΑΜΑΡΤΙΑ»!
Γεγονός που σημαίνει ότι οι Απόστολοι αμάρτησαν βαρύτατα.
Γιατί επέτρεψαν στους χριστιανούς να εκλέξουν όχι έναν κάποιο κληρικό, αλλά έναν ολόκληρο απόστολο: το Ματθία.
Αλλά η «αγία» μας δεσποτοκρατία δεν είναι, ως γνωστόν, αμαρτωλή, «ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων».
Και προπάντων, όπως οι Απόστολοι…
Γι’ αυτό και δεν ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στο λαό εκείνα, που του ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ οι Απόστολοι.
Απλά και μόνο καταδέχεται να χρησιμοποιεί, «όταν θέλει, όποιους θέλει, για ό,τι θέλει και όσο θέλει»!…
Και ύστερα τολμάς εσύ-ένας αθεολόγητος λαϊκός-να κάνεις τον «κάργα» στη δεσποτοκρατία και να θέλεις να εκδημοκρατήσεις την Εκκλησία!…
5. οι μ.Χ.προφήτες…
΄Όμως σε βλέπω να μετακινείς νευρικά το τσουλουφάκι στο μέτωπό σου.
Και ίσως να σκέφτεσαι πως, όταν οι άνθρωποι δεν ντρέπονται, λένε και κάνουν ‘όταν, όπου,όπως, όσο και ό,τι θέλουν’.
Και πως και οι Απόστολοι, αν ήταν τέτοιοι, ποτέ δεν θα ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ εκείνα που ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ στο λαό.
Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά κι άλλα πολλά ανεπίτρεπτα θα έκαναν.
Για ν’ αποκτήσουν κοσμική δύναμη και πλούτη και χλιδή…
΄Όμως στην περίπτωση αυτή δεν θα ήταν Απόστολοι του Χριστού, αλλά του Κροίσου, του Λούκουλου και του Νέρωνα…
Οι απόστολοι όμως, όχι μόνο δεν έκαμαν «όταν,όπου,όπως , όσο και ό,τι ήθελαν», αλλά και ούτε «όταν,όπου,όπως, όσο και ό,τι μπορούσαν»…
Μπορούσαν, για παράδειγμα, να εκλέξουν μόνοι τους τους επτά διακόνους και τον Απόστολο Ματθία.
Κι όμως δεν το έκαμαν!
Γιατί;
Γιατί αντηχούσαν στ’ αυτιά τους, ως φωνή υδάτων πολλών, τα λόγια, που είχε πει ο Χριστός «ερχόμενος προς το εκούσιον πάθος»:
΄Ότι, δηλαδή, «οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών (=του λαού, δηλαδή) υμείς δε ουχ’ ούτως»!
Και σεβάστηκαν την εντολή του Χριστού.
Και ανέθεσαν την εκλογή στο πλήρωμα της Εκκλησίας.
Και ο Μέγας Χρυσόστομος θαυμάζει και σχολιάζει:
Εξαίρει την ταπεινοφροσύνη των Αποστόλων, οι οποίοι λογοδοτούν ενώπιον του πληρώματος της Εκκλησίας.
Εκθειάζει την αμεροληψία του Πέτρου, ο οποίος «ουδέν ποιεί αυθεντικώς, ουδέ αρχικώς, αλλά μετά κοινήςγνώμης πάντα».
Ξεσπάει σε αναφωνήσεις θαυμασμού για την δημοκρατικότητα της αποστολικής Εκκλησίας:
«Ιδού,λέει, Εκκλησίας αξίωμα και αγγελική κατάστασις. Και υπογραμμίζει: «Τοιαύτας είναι βούλομαι τας Εκκλησίας και νυν»!
ΛΟΙΠΟΝ;
Οχριστός εντέλλεται σαφέστατα και κατηγορηματικά!
Οι Απόστολοι ορθοτομούν την εντολή του Χριστού, με τρόπο που δεν επιδέχεται καμιά παραχάραξη.
Και ο Χρυσόστομος έκθαμβος χειροκροτεί και ζητωκραυγάζει…
Λοιπόν; Ποιοι είναι αυτοί, που ύστερα απ’ το Χριστό και τος Αποστόλους και το Χρυσόστομο, είναι πάνω απ’ αυτούς!
Οι Απόστολοι δεν έκαμαν μόνοι τους την εκλογή, λέει ο Χρυσόστομος, για να μη φανούν ότι χαρίζονται σε κανέναν…Και προκαλέσουν,έτσι, το μίσος και την αντιπάθεια των άλλων…
Ποιοι,λοιπόν, είναι αυτοί, που, ύστερα απ’ τους Αποστόλους, είναι, όχι μόνο υπεράνω των Αποστόλων, αλλά και υπεράνω πάσης υποψίας ότι δεν χαρίζονται σε κανέναν;
Μήπως είναι αυτοί των οποίων τα «μαγειρέματα» και οι συναλλαγές, κατά τις δεσποτικές εκλογές, έχουν γίνει διαρκές σκάνδαλο;
Και προκαλούν την χλεύη των δημοσιογραφικών οργάνων και την οργή και την αγανάκτηση του λαού!
Οι Απόστολοι δεν έκαναν μόνοι τους τις εκλογές, για να είναι αυτοί που θα εκλέγονται σεβαστοί από το λαό….
Είναι,λοιπόν, οι εκλεκτοί της δεσποτοκρατίας, κατά κανόνα, σεβαστοί;
Δεν αποδοκιμάζεται με όλους τους δυνατούς τρόπους απ’ την συντριπτική πλειοψηφία του λαού η χλιδή και η αυθαιρεσία της δεσποτοκρατικής πολιτείας;
Και μήπως δεν γίνονται συχνά τα σκάνδαλα κάποιοων δεσποτάδων αφορμή διασυρμού της Εκκλησίας!
Ποιοι, λοιπόν, είναι αυτοί που ανατρέπουν την κατηγορηματική εντολή του Χριστού;
Και δεν ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ στο λαό εκείνα, που τους ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ οι Απόστολοι!
Ποιοι είναι αυτοί οι… «μετά Χριστόν προφήτες», που είναι υπεράνω του Χριστού;
Και δεν επιτρέπουν στην Εκκλησία να είναι …Εκκλησία.
Και στο Ευαγγέλιο να είναι Ευαγγέλιο.
Και στους Αποστόλους να είναι Απόστολοι.
Και στο Χριστό να είναι…ο Χριστός!
Ποιοι, επιτέλους είναι αυτοί που έχουν αντικαταστήσει το θέλημα του Θεού με τον δεσποτικό…μονοθελητισμό; Και από πού πήραν αυτή την τερατώδη εξουσία να λένε και να κάνουν «όταν,όπου,όπως, όσο και ό,τι θέλουν»!
6. « ποθεν εσχε»;
Αν,λοιπόν, κάπως έτσι σκέφτεσαι, Κύριε Υπουργέ, και απορείς να μάθεις «πόθεν έσχε» η δεσποτοκρατία την τερατώδη δεσποτική εξουσία, δεν έχεις παρά να αναπαραστήσεις-όσο μπορείς- με τη σκέψη σου κάποια σκίτσα, που παλιότερα είχαν δημοσιευτεί στον «Εκκλησιαστικό Αγώνα».
Κι ακόμη να προσπαθήσεις να εμβαθύνεις στο «νόημα» τους και τις πολυσήμαντες προεκτάσεις τους:
Στο πρώτο σκίτσο ένας υποψήφιος δεσπότης επισκέπεται κάποιον μεγαλοκαρχαρία, που καπνίζει αρειμανίως το πούρο του.
Ο οποίος μπορεί να είναι βιομήχανος επιχειρηματίας, βουλευτής, υπουργός, αλλά και παράλληλα διαπρεπής εκπρόσωπος της διεθνούς μαφίας της μασωνίας.
Γιατί, όπως έγραφε και ο σημερινός Δεσπότης της Φλώρινας-το 1954- δεν γίνεται κάποιος εύκολα δεσπότης, αν δεν είναι αρεστός στις μασωνικές στοές….
Στο δεύτρο σκίτσο, ένας άλλος, επισκέπετεται κάποιον υψηλά ιστάμενον στρατιωτικό. Που μπορεί να είναι και εκπρόσωπος της υπερατλαντικής μαφίας της ΣΙΑ…
Σαν αυτούς, που μας είχαν βάλει στο «γύψο», για να πραγματοποιήσουν το όραμα της «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών».
Και για τους οποίους η δεσποτοκρατία έψαλλε σε όλους τους ήχους τα πλεόν σπαραξικάρδια εγκώμια..
΄Ενας τρίτος επισκέπετεται κάποιον καθηγητή Πανεπιστημίου.
Γιατί μεταξύ καθηγητών και δεσποτάδων υπάρχει αλληλοπεριχώρηση.
Αφού και οι καθηγητές προωθούνται μερικές φορές, με παραπλήσιες μεθόδους ευνοιοκρατίας.
Ο τέταρτος υποψήφιος προσπαθεί να καλοπιάσει κάποιον αεριτζή και κομπιναδόρο.
Κάποιο απ’ αυτά τα διαπρεπή καθάρματα και παράσιτα, που με την κολακεία των ισχυρών και το πισώπλατο «κάρφωμα» των έντιμων επιπλέουν και αποκτούν μεγάλη δύναμη…
O έκτος και ο όγδοος εναποθέτουν τις ελπίδες τους στα προσόντα κάποιας…κυράτσας.
Απ’ αυτές που, σπανίως νόμιμα και συνήθως παράνομα, σέρνουν απ’ τη μύτη τα διάφορα παχύδερμα της εξουσίας…
Βλέπετε οι ποδιές των προσοντούχων θηλυκών, σύμφωνα με το σκίτσο, δεν είναι μόνο, για να «σφάζονται παλικάρια», αλλά και, για να αναδεικνύονται δεσποτάδες!…
Ο έβδομος «γίνεται γης», για να πατήσουν πάνω του οι δεσποτάδες.
Κι εδώ είναι που ισχύει, περισσότερο απ’ οπουδήποτε αλλού, ο λόγος του Χριστού:
΄Ότι, δηλαδή, «κανείς δε μπορεί να δουλεύει σε δυο αφεντικά:
Αυτός που είναι με το Χριστό είναι αδύνατο να ανεχθεί τα καμώματα της δεσποτοκρατίας.
Και βέβαια όχι δεσπότης, αλλά ούτε νεωκόρος στο πιο φτωχό εκκλησάκι δεν πρόκειται να γίνει.
Ενώ αυτός που ισοπεδώνεται μπροστά της και τη λιβανίζει, μπορεί να μην έχει την παραμικρή σχέση με το Χριστό, εξασφαλίζει όμως το καλύτερο πιστοποιητικό για τη δεσποτοποιήσή του…
Και η αγεφύρωτη άβυσσος, που υπάρχει ανάμεσα στο Χριστό και τη δεσποτοκρατία, φαίνεται απροκάλυπτα στο ένατο σκίσο.
Που αποτελεί και τον κοινό παρονομαστή και τη συνισταμένη όλων των προηγούμενων…
Δεν υπερίπταται πουθενά κάποιο περιστέρι… Δηλωτικό,δηλαδή, της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος…Πουθενά! Αντίθετα: Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ σε όλη του τη μεγαλοπρέια προσφέρει στο δεσποτικό πρίγκηπα το στέμμα της δεσποτικής εξουσίας…
Να, λοιπόν,πώς όλα εξηγούνται:
Να «πόθεν έσχε» η δεσποτκρατία την ανεξέλεγκτη δεσποτική εξουσία. Να γιατί ανατρέπει τη διδασκαλία του Χριστού. Και δεν ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στο λαό κείνα ,που του ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ οι Απόστολοι…
Να «πόθεν έσχε» η δεσποτοκρατία τους παχυλούς μισθούς και τα εκατομμύρια των αφορολόγητων τυχερών.
Για να «ενδύεται πορφύραν και βύσσον ευφραινομέμη λαμπρώς» μέσα στα πολυτελή ενδιαιτήματά της..
Και να, γιατί καταφεύγει στις πένθιμες λιτανείες και κωδωνοκρουσίες…
Και σε άλλα θλιβερά και αποτρόπαια, όταν απειλείται όχι η διδασκαλία του Χριστού, αλλά η πλουσιοπάροχη λεία του χρυσού.
Να «πόθεν έσχε» η δεσποτοκρατία το βάρβαρο και απάνθρωπο καθεστώς της, λεγόμενης, εκκλησιαστικής δικαιοσύνης.
Και πόθεν έλκουν την καταγωγή τους οι δεσποτοπαπάδες, οι δεσποτοκόλακες και οι δεσποτοχαφιέδες.
Να γιατί η δεσποτοκρατία κηρύττει σαν υπέρτατο δόγμα πίστεως τον δεσποτικό μονοθελητισμό.
Και λέει και κάνει «όταν,όπου,όπως,όσο και ο,τι θέλει».
Και να τέλος- αν μπορεί να υπάρξει τέλος σ’ αυτό το ανεξάντλητο ΣΚΑΝΔΑΛΟ- να ποιοι είναι οι αντίχριστοι και τα «βδελύγματα της ερημώσεως τα εστώτα εν τόπω αγίω»!…
7. μια συγκριση
Είναι αναγκαίο, νομίζω, στο σημείο αυτό να γίνει μια σύγκριση:
Έχουν κατηγορηθεί, κατά καιρούς, ορισμένοι δεσποτάδες, για ηθικά παραπτώματα.
Και, βέβαια, οι συνάδελφοί τους, που για ψύλλου πήδημα, επιβάλλουν εξοντωτικές ποινές στους παπάδες-τους απαλλάσσουν ‘λόγω αμφιβολιών’…
Όμως κανένας δεν νομίζω ότι διανοήθηκε μέχρι τώρα να υποστηρίξει ότι η μοιχεία, η πορνεία, η ομοφυλοφιλία, κλπ, είναι αρετές. Ενώ η σωφροσύνη και η εγκράτεια είναι αμαρτίες.
Κι όμως το καθεστώς της δεσποτοκρατίας είναι ανηθικότερο από οποιαδήποτε άλλη αμαρτία. Γιατί, όπως και η κάθε άλλη μορφή τυραννίας, είναι η ενσάρκωση της ύβρης και της αλαζονείας.
Είναι ο βιασμός, όχι μόνον των ανθρωπίνων συνειδήσεων, αλλά και της ίδιας της Εκκλησίας και του Ευαγγελίου.
Κι ακόμη πιο πέρα είναι η ρίζα και η πηγή όλων των σκανδάλων.
Κι όμως αυτό, που δεν τόλμησαν να το κάμουν για τα οποιαδήποτε άλλα σκάνδαλα, το έκαμαν για το σκανδαλωδέστερο των σκανδάλων: τη δεσποτοκρατία.
Τόλμησαν, δηλαδή, να πουν πως «η ψηφοφορία των λαϊκών για την εκλογή κληρικών είναι…ΑΜΑΡΤΙΑ»!
Ενώ η δεσποτοκρατία είναι το…θεότευκτο και «αποστολοπαράδοτο» σύστημα διοικήσεως της Εκκλησίας.
Οι αθεόφοβοι!!!
8. η συμφορα
Κύριε Υπουργέ
Ίσως έχετε διαβάσει, ίσως όχι, το βιβλίο του κ. Γ.Καρανικόλα «Ρασοφόροι, συμφορά του Έθνους».
Το Καλοκαίρι η «Χριστιανική» έκαμε μια έρευνα σχετικά με τη θέση των λαϊκών στην Εκκλησία. Στην οποία, μεταξύ άλλων, απάντησαν και κάποιοι εκφραστές του πνεύματος της δεσποτοκρατίας.
Ε, λοιπόν, όσοι διάβασαν τις απαντήσεις αυτές δεν μπορούν να έχουν καμιά αμφιβολία.
Όχι βέβαια, για το ότι οι ρασοφόροι ανεξαίρετα είναι συμφορά. Αλλά για το ότι αυτοί που εκφράζουν το πνεύμα της δεσποτοκρατίας είναι αναμφίβολα: ΣΥΜΦΟΡΑ.
Και δεν είναι μόνο συμφορά του Έθνους, αλλά και της ίδιας της Εκκλησίας.
Γιατί ποιος άλλος απ’ τη δεσποτοκρατία της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης και της Συρίας και της Μ. Ασίας φταίει, που εξισλαμίστηκαν οι λαοί των περιοχών αυτών;
Και περιορίστηκαν, έτσι, τα ανατολικά σύνορα της ελληνικής ορθοδοξίας από το Νείλο, τον Τίγρη και τον Ευφράτη στον…Έβρο!
Ενώ, αν ήταν εκφραστές του ευαγγελικού και αποστολικού πνεύματος, θα είχαν προωθήσει την ορθοδοξία μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό. Κι ακόμη πέρα…
Αλλά η δεσποτοκρατία δεν είναι συμφορά μόνο για το παρελθόν της Εκκλησίας, αλλά και για το παρόν της και για το μέλλον της.
Γιατί, ποιος άνθρωπος με στοιχειώδη αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια, θα δεχόταν να γίνει πιστός μιας Εκκλησίας, που θα τον αντιμετώπιζε, όπως οι ρατσιστές τους μαύρους της Ν. Αφρικής;
Αλλά κι αν στο χώρο της Ελλάδας οι αιρετικοί πληθύνονται και οι ορθόδοξοι συρρικνώνονται, ολοένα και περισσότερο, ποιος άλλος απ’ τη δεσποτοκρατία φταίει περισσότερο!
Και δεν πρέπει να εξαπατούν κανένα τα διάφορα στημένα δεσποτικά συλλαλητήρια.
Τα οποία είναι συμπαιγνία, αφενός του τρομοκρατικού μηχανισμού και του οικονομικού Πακτωλού της δεσποτοκρατίας και αφετέρου των κομματικών μηχανισμών της δεξιάς…
Συμφορά, λοιπόν, και για το Έθνος και για την Εκκλησία και για το παρελθόν και για το παρόν και για το μέλλον και από κάθε άποψη είναι η δεσποτοκρατία!…
9. ως ποτε!…
Και ο ελληνικός λαός αναρωτιέται και ρωτάει:
Μπορεί η δεσποτοκρατία να είναι αυτή, που είναι και να κάνει αυτά που κάνει!…
Η δημοκρατική Πολιτεία όμως τι κάνει;
Ως πότε θα επιτρέπει στη δεσποτοκρατία να αντιμετωπίζει τους παπάδες σαν…κτήνη(Φλωρίνης Αυγουστίνος)!
Και να έχει το λαό, που έχυσε ποτάμια το αίμα του για την ελευθερία και τη δημοκρατία στο «γύψο», σαν αιώνια ανώριμο και ανίατα ανάπηρο!
Και θα τον εξαναγκαζει να συντηρεί, με τον ιδρώτα του προσώπου του, τη δεσποτοκρατία.
Που υπήρξε ανέκαθεν το ανηθικο ηθικό στήριγμα των καταπιεστών και εκμεταλλευτών του λαού.
Ως πότε οι «οίκοι του Θεού» θα είναι «σπήλαια ληστών» και «οίκοι εμπορίου». Πότε θα γίνουν «οίκοι προσευχής» και επάλξεις για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη;
Ως πότε οι επίσκοποι θα είναι δεσποτάδες;
Συνώνυμοι της καταπίεσης, της αδικίας και της αυθαιρεσίας!
Πότε θα γίνουν αντάξιοι των Αποστόλων;
Ιερουργοί και διάκονοι της αγάπης, της ταπεινοφροσύνης και της ανθρωπιάς.
Και μπροστάρηδες στον αγώνα του λαού για τη δημοκρατία και την ειρήνη.
Ως πότε η Εκκλησία θα είναι, όπως τη θέλουν οι διάφοροι χουντάνθρωποι και ΣΙΑνθρωποι!
Πότε θα γίνει, όπως τη θέλησαν ο Χριστός, οι Απόστολοι και τα εκατομμύρια των μαρτύρων;
Που έδωκαν το αίμα τους και τη ζωή τους ακόμη για χάρη της!
Ως πότε η Εκκλησία θα είναι το «απαρτχαϊντ» της δεσποτοκρατίας! Πότε θα γίνει Εκκλησία όλου του κλήρου και του λαού; Για να είναι πρότυπο δημοκρατικής διοίκησης και κοινωνικής δικαιοσύνης!
Ως πότε θα κυριαρχείται από τη «ζύμη των φαρισαίων»! Που ευλογεί και αγιάζει την απανθρωπιά, την εκμετάλλευση και τον πόλεμο…Πότε θα γίνει το προζύμι για μια καλύτερη κοινωνία και έναν καλύτερο κόσμο;
Πότε;;; λέει ο λαός.
Ποτέ!!! Λέει η δεσποτοκρατία.
΄Όμως το σοσιαλιστικό κράτος τι λέει;
Είναι με το δημοκρατικό λαό ή με τη δεσποτοκρατία «των τανκς»!
Κύριε Υπουργέ
Στη χρονιά που μας πέρασε επιχειρήσατε να περιορίσετε τη συμφορά της δεσποτοκρατίας.
Έστω και ελάχιστα. Και ο λαός ανέπνευσε και σας χειροκρότησε.
Αλλά εσείς, σύμφωνα με την προσφιλή σας συνήθεια, φροντίσατε πολύ γρήγορα να τους απογοητεύσετε:
Αφού υπαναχωρησατε και κάματε ταπεινωτικούς για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό συμβιβασμούς.
Αφού υποκύψατε στις πιέσεις των διαφόρων χουντανθρώπων και ΣΙΑνθρώπων. Και αναστηλώσατε με τα ίδια σας τα χέρια, όπως και το άγαλμα του Τρούμαν, την ερειπωμένη απ’ τις γελοιότητες της δεσποτκρατίας.
Και φθάσατε και στο θλιβερό κατάντημα να αποδώσετε ακόμη και τιμές στη…δεσποτική εικονοκαπηλεία.
Κι ύστερα απ’ όλα αυτά συνεχίζετε να λέτε ότι ο νόμος 1700/87 εξακολουθεί να ισχύει…
Ποιος νόμος, Κύριε Υπουργέ;
Αυτός που…αυτοκτονήσατε!
Κι όμως παρ’ όλα αυτά ο λαός εξακολουθεί να πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμη μέσα σας κάποια ζώπυρα αξιοπρέπειας και συνέπειας.
Κι ακόμη αναρωτιέται και ρωτάει:
ΩΣ ΠΟΤΕ!!!
Σχολιάστε