Ι. σαν κτήνος…

ANTIΔΕΣΠΟΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Χριστός: “ Οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών, υμείς δε ουχ’ ούτως”!

Ι Ο Υ Ν Ι Ο Σ- Α Υ Γ Ο Υ Σ ΤΟ Σ 1 9 8 7 Α Ρ Ι Θ Μ Ο Σ Φ Υ Λ Λ Ο Υ: 9

ΣΑΝ ΚΤΗΝΟΣ

1.το μασωνικο κρατος

Παπάδες απ’ όλη την Ελλάδα μας ρωτούν:
Γιατί τόσο πολύ καθυστερούν να εκδοθούν τα σχετικά με το νόμο1700/87 («περί εκκλησιαστικής περιουσίας») Προεδρικά Διατάγματα;
Και μεις αναρωτιούμαστε και τους ρωτάμε απ’ τη δική μας την πλευρά:
Γιατί, ενώ τόσο πολύ αγωνιάτε για τον εκδημοκρατισμό της Εκκλησίας, όμως στέλνετε «ομόφωνα» ψηφίσματα υπέρ της δεσποτικρατίας;
Και κείνοι, διαμαρτυρόμενοι, αποκρίνονται:
Τα ψηφίσματα δεν τα στέλνουμε εμείς. Τα στέλνει η…Δημοκρατική Πολιτεία. Αυτή που στηρίζει νομικά και οικονομικά το καθεστώς της δεσποτοκρατίας.
Δυστυχώς- όπως έγραφε ο σημερινός Δεσπότης της Φλώρινας το…1954- «η επίσημος Εκκλησία και το μασωνικόν Κράτος συνεμάχησαν αισχρώς, δια να κάμουν τον ΄Ελληνα ρασοφόρον μουζίκον…
Το Κράτος παρέδωκεν επί αποδείξει τον ιερέα εις τον δεσπότην και του είπε: Κάμε αυτό το κτήνος, που λέγεται ιερεύς, ό,τι θέλεις»!
Έτσι υπέρτατος νόμος για τον παπά, μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, είναι ο νόμος της Ζούγκλας.
Σύμφωνα με τον οποίο το δίκιο βρίσκεται στα νύχια και τα δόντια του ισχυρότερου.
Που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο δεσπότης…
Ας εκδώσει, λοιπόν, τα προεδρικά διατάγματα η Πολιτεία.
Και ας εξανθρωπίσει και εκχριστιανίσει το βάρβαρο καθεστώς της, λεγόμενης, εκκλησιαστικής δικαιοσύνης.
Και τότε θα ιδεί η δεσποτοκρατία, πόσους και ποιους παπάδες έχει με το μέρος της..
Αλλά μήπως και τώρα δεν το ξέρει;
Και γι’ αυτό άλλωστε μας απειλεί με τιμωρίες και καθαιρέσεις.
Κι όχι μόνο τους παπάδες, αλλά και τους ίδιους τους δεσποτάδες…

2.το σοσιαλιστικο κρατος

Ο παπάς είναι η ψυχή και η καρδια της Εκκλησίας.
Και το κλειδί για τον εκδημοκρατισμό.
΄Όχι μόνο της Εκκλησίας, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.
Γι’ αυτό όλοι οι διάβολοι της κολάσεως τον πολεμούν με τόση λύσσα.
Γιατί φοβούνται μήπως συνειδητοποιήσει την τεράστια δύναμή του.
Και τους εξαποστείλει από εκεί που ξεβράζονται…
Τέτοια μας λένε οι παπάδες. Και περιμένουν και ελπίζουν.
Περιμένουν πως το σοσιαλιστικό κράτος θα διαλύσει την ανίερη συμμαχία ανάμεσα στο μασωνικό κράτος και τη δεσποτοκρατία.
Που θέλουν τον παπά είλωτα και μουζίκο και ανδράποδο.
Και τον έχουν αλυσσοδέσει με τις εφτάδιπλες χειροπέδες των αντιχριστιανικών νόμων της, λεγόμενης, εκκλησιαστικής δικαιοσύνης. Για να τον αντιμετωπίζουν έτσι, όχι βέβαια ως ιερέα και ως άνθρωπο, αλλά όπως έλεγε (το 1954) ο δεσπότης της Φλώρινας σαν… ΚΤΗΝΟΣ!…

Ο ΑΦΡΩΝ «ΜΠΟΥΛΗΣ»…(1)

Κάποιος χιτλερίσκος, που ατην ερμαφρόδιτη γλώσσα της δεσποτοκρατίας ακούει στο καλλιτεχνικό όνομα Μπούλης», μας απειλεί…
Μας απειλεί στο στυλ των αρχιληστών, των τυράννων και των τσιφλικάδων.
Μας απειλεί στη γλώσσα του Ομέρ βρυώνη, του Μόδεστου και του Νέρωνα. από τις στήλες κάποιας δεσποτοφυλλάδας.
Και μας προκαλεί και μας υποχρεώνει να του απαντήσουμε ανάλογα..
Αντιδρούμε, λέει ο Μπούλης, στις ενέργειες της δεσποτοκρατίας, επειδή είμαστε τυφλωμένοι από τα πάθη μας και την άγνοια…
Ποιοι κι από ποια θηριώδη πάθη είναι τυφλωμένοι είναι πασίγνωστο.
Και τώρα τελευταία μάλιστα έχει γίνει «ηλίου φαεινότερον».
΄Όπως πασίγνωστο είναι επίσης το ποιοι διαστρέφουν την αλήθεια, αντιστρέφουν την πραγματικότητα και καταστρέφουν την Εκκλησία…
«Ας μην επαναπαυόμαστε, λέει ο Μπούλης, γιατί σύντομα θα λογοδοτήσουμε για τις επιλογές μας»!

Και του απαντούμε:

«Εμείς ,άφρονα Μπούλη, δεν επαναπαυόμαστε σε τίποτε και σε κανέναν. Γιατί πρώτα-πρώτα δεν είμαστε εκλεκτοί των εκλεκτών της ΣΙΑ και της Μασωνίας.
Ούτε ποτέ μας υποστήριξε ή μας παρασημοφόρεσε κάποιος Μασώνος.
Ούτε μας διαβεβαίωσε τελευταία κάποιος ΣΙΑνθρωπος για την αμέριστη συμπαράσταση της υπερατλαντικής μαφίας της ΣΙΑ!
Έτσι ώστε να επαναπαυόμαστε. Και μάλιστα να απειλούμε…
Ούτε ασυνείδητοι είμαστε.
Ώστε να επαναπαυόμαστε στην ασυνειδησία μας.
Γιατί ποτέ δεν πατήσαμε πάνω στα πτώματα άλλων, για να πάρουμε θρόνους και μίτρες και πατερίτσες.
΄Όπως κάποιοι άλλοι…
Που, μέσα στη μέθη της χουντικής παντοδυναμίας τους, πέταξαν τους συναδέλφους τους στον τενεκέ των σκουπιδιών.
Και τώρα που πίστεψαν ότι κινδύνευε η δεσποτοκρατία, θυμήθηκαν ότι και οι αποδιοπομπαίοι έχουν προσόντα και δικαιώματα στο δεσποτικό τσιμπούσι.
Οι υποκριτές!!!
Ούτε χαμαιλέοντες είμαστε. Για να επαναπαυόμαστε στο χαμαιλεοντισμό μας.
Για δεν συσχηματιζόμαστε με τις εκάστοτε περιστάσεις και καταστάσεις.
Και δεν γινόμαστε από μαύροι μπλέ και από μπλε πράσινοι.
Και αντίστροφα!
Προσαρμοζόμενοι σε όλα τα χρώματα της πολιτικής ίριδας.
΄Ετσι ώστε να διατηρούμε «άριστες σχέσεις», ακόμη και με το…διάβολο!
Δεν γίναμε ποτέ «ημέτεροι» και κομματόσκυλα κανενός μεγαλοκαρχαρία.
Για να αποκομίσουμε οφέλη και να προωθήσουμε τα συμφέροντά μας.
΄Όπως, κατά κανόνα, συμβαίνει με τους εκπροσώπους της δεσποτοκρατίας.
Αντίθετα:
Λέμε σε όλους την αλήθεια. ΄Οσο πικρή και τσουχτερή κι αν είναι.
Γι’ αυτό κι, από πολλούς, έχουμε διωχτεί. Με πρώτη, βέβαια, και καλύτερη τη δεσποτοκρατία…
Κι αν στη συγκεκριμένη περίπτωση υποστηρίξαμε το Νόμο 1700/87, το κάναμε, γιατί ολάκερη η ζωή μας είναι ένας ασταμάτητος αγώνας για τις θέσεις που υποστηρίζει ο νόμος αυτός.
Κι αυτό είναι πασίγνωστο…
Αν υπάρχει κάτι στο οποίο επαναπαυόμαστε, αυτό είναι η φτώχεια μας.
Που οφείλεται όχι μόνο στον ανελέητο διωγμό μας απ’ τη δεσποτοκρατία, αλλά και στο γεγονός ότι ποτέ δεν υπήρξαμε έμποροι του επιτραχηλίου.
΄Όπως μερικοί δεσποτάδες και δεσποτοπαπάδες-«διαπρεπείς εκπρόσωποι της βαριάς βιομηχανίας των μυστηρίων», όπως έλεγε και ο αείμνηστος εκδότης της «Ενορίας», Γιάννης Κεραμίδας….
Εμείς, άφρον Μπούλη, δεν έχουμε ούτε βίλλες, ούτε μερσεντές, ούτε παχυλούς μισθούς, ούτε εκατομμύρια τυχερών, ούτε «εσμόν» χαφιέδων και αυλοκολάκων.
Για να φοβούμαστε, μήπως τα χάσουμε όλα και όλους.
Και γι’ αυτό ριψοκινδυνεύουμε…
Γιατί όποιος δεν έχει να χάσει τίποτε, δεν φοβάται τίποτε», λέει οΣολζενίτσυν…
Εσείς όμως επαναπαύεστε σε πολλούς και σε πολλά.
Και γι’ αυτό μας απειλείτε.
Κι όχι μόνο γι’ αυτό.
Αλλά και, γιατί γράψατε τους πάντες και τα πάντα στα παλιά σας τα παπούτσια. Και πάνω απ’ όλους το…Θεό.
Γιατί, αν πιστεύατε στο Θεό, δεν θα λέγατε και δεν θα κάνατε, αυτά που λέτε και κάνετε τώρα.
Και, βέβαια δεν θα μας απειλούσατε.
Γιατί θα σκεφτόσαστε ότι πάνω ακόμη κι απ’ τους τυράννους υπάρχει ο Θεός.
Και ότι πάνω απ’ τα οποιαδήποτε δικαστήριά τους υπαρχει η αδέκαστη και αιώνια δικαιοσύνη του Θεού.
Πού ξέρετε, λοιπό, αν δεν το πάθετε σαν τη γρια, που «ήθελε να κάψει τις θημωνιές και δεν τη βρήκε ο θέρος»;!…
Πού ξέρετε, αν ο Θεός δεν πει σε σας και την υπόλοιπη δεσποτοκρατία:
«Άφρονα Μπούλη, άφρονες δεσποτοκράτες, βαλθήκατε να μην αφήσετε τίποτε όρθιο μέσα στην Εκκλησία!
Ε, λοιπόν, όχι άλλο πια!
Ως εδώ και μη παρέκει. Εξαντλήσατε και τα έσχατα όρια της υπομπνής και της μακροθυμίας μου»!…
Πού ξέρετε, λοιπόν, αν δεν το πάθετε και σεις σαν τον άφρονα πλούσιο (Λουκά:ΙΒ, 16-21)…
Και τότε: «Ποιος άκουσε το Θεό και δεν φοβήθηκε»!…
Τότε!
Γιατί τώρα επαναπαύεστε μέσα στην «ιλήν» της θηριώδους παντοδυναμίας σας.
Γιατί τώρα, όπως θα’ λεγε κι ο ποιητής: « Αφού εφάγατε καλά, ξαπλώσατε στα χαμηλά ανίδεοι και χορτάτοι»…

Σημείωση(1): Το παραπάνω κείμενο αναφέρεται σε άρθρο του συχωρεμένου Αρχιεπισόπου κ. Χριστόδουλου. Εδώ δημοσιεύεται με κάποιες αλλαγές στον τίτλο του και το περιεχόμενό του.Αποφορτισμένο απ’ την επήρεια των συναισθημάτων της εποχής εκείνης . Χωρίς όμως να αλλοιώνεται στο παραμικρό η ουσία του και το πνέυμα του.

ΠΑΓΙΔΑ

Η δεσποτοκρατία και οι δεσποταμύντορες έχουν κυκλοφορήσει ευρύτατα ένα σύνθημα-όπιο μαζί και παγίδα- με εκκλησιαστική…επιφάνεια και δεσποτική διαφάνεια:
«Έχουμε όλοι,λένε, τα παράπονά μας δια πολλάς, κατά καιρούς, παραλείψεις της Ιεραρχίας. ΄Όμως τώρα ας της συμπαρασταθώμεν ολοψύχως και, όταν παρέλθη η κρίσις, δυνάμεθα να επανέλθωμεν δριμύτεροι εις την κριτικήν μας δια τα κακώς κείμενα εν τη Εκκλησία».
Πρώτα- πρώτα εμάς δεν μας ενδιαφέρουν μόνο κάποιες ενέργειες της δεσποτοκρατίας.
Απορρίπτουμε ριζικά το αντίχριστο καθεστώς της.
Κι έπειτα:
Ποια κριτική σεβάστηκε ποτέ η δεσποτοκρατία;
Όσο κραυγαλέα κι αν είναι η αδικία της κι όσο εξώφθαλμο κι αν είναι το δίκιο του λαού και του παπά!…
Η μήπως δεν τους ακούσατε να φωνάζουν:
«Πάρτε τα όλα. Μόνο το αυτοδιοίκητο(=το αυθαίρετο και ασύδοτο της δεσποτοκρατίας) να μην ενοχλήσετε»!…
Ή μήπως δεν διαβάσατε τις ανατριχιαστικές δεσποτοκρατικές αντιλήψεις τους στη σχετική έρευνα της «Χριστιανικής»!…
Βέβαια υπάρχει και κείνο το παμπόνηρο «εντυπωσιακό άνοιγμα στο λαό»…
Που…θα περάσει από ατέρμονα συμβούλια και διαβούλια.
Με την πρωτοβουλία πάντα της δεσποτοκρατίας…
Και θα χρειαστεί.. «πολύ χρόνο»– ίσως μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια.
Που, αν θα γίνει, θα είναι «δοτό» και «ανακλητό», ανάλογα με τα κέφια της δεσποτοκρατίας…..
΄Όπως οι δήμαρχοι και οι κοινοτάρχες στη διάρκεια της Δικτατορίας…
Μη τυχόν και κρυολογήσουμε ή υποστούμε ορθοπεδικές κακώσεις, αν παραμείνουμε για πολύ έξω απ’ τον…στοργικό ΓΥΨΟ της δεσποτοκρατίας.
Και που δεν θα γίνει «ποτέ των ποτών»!
Γιατί η δεσποτοκρατία «έχει να παρουσιάσει εκπληκτική πρόοδο»!…
Ενώ μια τέτοια προσπάθεια έχει… «πολλές δυσκολίες»…
Και συνεπώς, «γιατί να δημιουργούμε νέα προβλήματα στην Εκκλησία μας; Δεν μας φτάνουν αυτά που υπάρχουν»!…
Λοιπόν; «Να συμπαρασταθώμεν ολοψύχως» στη δεσποτοκρατία; Και, «όταν παρέλθη ο κίνδυνος, να επανέλθωμεν δριμύτεροι είς την κριτικήν μας»;
Σ’ αυτή την περίπτωση ο λαός λέει: «Ζέστανε το φίδι στον κόρφο σου το Χειμώνα, για να σε φάει το Καλοκαίρι»…
Η δεσποτοκρατία έπεσε στο λάκκο, που η ίδια έσκαψε για..μας..
Και μας ζητάει να τη βοηθήσουμε να βγει από κει μέσα. Κι ύστερα;
Ύστερα θα της λέμε γοητευτικά τραγούδια και θα χορεύουμε μπροστά της το χορό της κοιλιάς. Σαν τους γόητες φιδιών. Για ν’ αποφύγουμε τα θανατηφόρα δαγκώματά της:…

ΑΙΣΧΟΣ

Ελληνικέ λαέ, ΄Ελληνα παπά, είχε σχεδόν τυπωθεί αυτό το φύλλο,όταν, δυστυχώς, έγινε αυτό που ποτέ δεν φανταζόμασταν.
Όταν,δηλαδή, η σοσιαλιστική Κυβέρνηση, αφού μας ενέπαιξε τόσον καιρό, τελικά μας πρόδωσε πανηγυρικά.
Χειρότερα ακόμη κι απ’ το μασωνικό κράτος.. Χειρότερα από κάθε άλλον μέχρι τώρα.
Γιατί μας άφησε να πιστέψουμε ότι θα μας απάλλασσε από τη νύχτα της δεσποτικής αθλιότητας.
Και τώρα, στο ηλιοβασίλεμα του 20ου αιώνα, μας ξαναγυρίζει στα άγρια μεσάνυχτα του σκοτεινού Μεσαίωνα.
Αφού, ύστερα από το άγαλμα του Τρούμαν, επαναφέρει και το απαρτχαϊντ της δεσποτοκρατίας στο βάθρο της αυθαιρεσίας και ασυδοσίας. «Εν δόξη και τιμή»!…
Το μόνο φωτεινό σημάδι αυτού του ντροπιασμένου επίλογου ήταν το μεγάλο ΟΧΙ του παπα- Πυρουνάκη.
Που την τελευταία στιγμή κατόρθωσε να ξεφύγει απ’ τα γρανάζια της ανίερης συμπαιγνίας και να τους απονείμει το παράσημο της «αηδίας»!
Και μεις ,που πρώτοι βροντοφωνάξαμε το ΜΠΡΑΒΟ στην Κυβέρνηση, έχουμε τώρα δικαίωμα και ιερή υποχρέωση να βροντοφωνάξουμε το: ΑΙΣΧΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ!!!
Με την ευκαρία, παραθέτουμε και τον επίλογο της επιστολής, που στείλαμε στον Πρωθυπουργό, ύστερα απ’ τους περιπαθείς εναγκαλισμούς του με τον «αρχιεπίσκοπο των τάνκς»:

« Κύριε Πρωθυπουργέ

Τώρα πια έχει δικαίωμα ο καθένας άνθρωπος του λαού να αναρωτηθεί:
Ποιος επιτέλους κυβερνάει αυτόν τον τόπο;
Και τι χρειάζεται, κάθε τέσσερα χρόνια, το λαϊκό πανηγύρι των εκλογών;
Και προς τι οι ολονύχτιες συνεδριάσεις της Βουλής και οι αποφάσεις που παίρνει!
Και να ρωτήσει και σας και όλους τους πολιτικούς άνδρες της χώρας:
Για ποια επιτέλους δημοκρατία μιλάτε;
Κι ακόμη πιο πέρα:
Για ποια εθνική αξιοπρέπεια και για ποια υπερήφανη εξωτερική πολιτική;
Όταν η δεσποτοκρατία και η αμερικανοκρατία έφεραν την Ελλάδα στο κατάντημα που την είχε φέρει η ρωμαιοκρατία του Νέρωνα και του Καλιγούλα.
Και ο καθένας χουντάνθρωπος και ΣΙΑνθρωπος ασχημονεί πάνω στην αξιοπρεέπεια του λαού «εν μέση αγορά και μεσημβρία»!..